Kun je de podcasts van het CJG niet beluisteren, bijvoorbeeld omdat je niet goed kunt horen? Hieronder vind je de letterlijk uitgeschreven versie van aflevering 1 van de podcastserie ‘Over ouderschap’. In deze podcastserie komen fragmenten naar voren van gesprekken met tien verschillende ouders. De ouders blijven echter anoniem, dus worden allemaal ‘moeder’ en ‘vader’ genoemd in de tekst. Om duidelijk te maken wanneer een andere ouder aan het woord is, is de tekst opgedeeld in delen. Om de tekst zo leesbaar mogelijk te houden, zijn woorden als ‘ehm’ weggelaten.
- Merel = interviewer en voice-over
- Moeder/vader = verschillende ouders, waarvan de naam niet wordt genoemd om privacy redenen
Merel: Dagelijks worden er in Nederland gemiddeld 465 kinderen geboren. En bij iedere nieuwe kleine Nederlander komen er dus ook nieuwe ouders bij. Maar wat betekent het om vader of moeder te worden, waar moeten ouders volgens zichzelf echt aan wennen in het begin? Wat vinden ze de grootste verandering in hun leven? Wat valt eigenlijk wel mee? Ik ben Merel Steinweg, ik ben sociaal pedagoog en zelf moeder van 3 jonge kinderen en ik ben dus eindeloos nieuwsgierig naar de ervaringen van andere ouders en daarom was ik ook zo enthousiast toen het Centrum voor Jeugd en Gezin in Capelle aan den IJssel mij vroeg om deze serie over ouderschap te maken. Nou ik heb het gelijk even opgezocht en in Capelle aan den IJssel worden wekelijks 13 kinderen geboren. Maar wie zijn dan de ouders van deze kinderen? Ik sprak 10 van deze ouders in de ene plek in Capelle aan den IJssel waar alle ouders komen: het consultatiebureau.
Deel 1
Merel: hoe vinden jullie het om ouder te zijn?
Moeder: fantastisch, haha.
Merel: ja? Wat maakt het zo fantastisch?
Moeder: nou niet het huilen haha, maar vooral het lachen en het knuffelen en het spelen, ja.
Merel: hoe vind je het om vader te zijn?
Vader: ja ik vind het wel heel leuk, in het begin is het altijd even wennen maar naarmate hij langzaam aan beetje ouder wordt en je wat interactie krijgt word het steeds leuker.
Merel: en wat vond je wennen in het begin?
Vader: het slapen en natuurlijk het voeden en van alles doen en je merkt toch dat hij de agenda is. Je bent er toch altijd bij, je bent altijd wakker en je zorgt gewoon dat je overal bij kan helpen.
Merel: en waar ben je nu het meest trots op?
Moeder: als hij zo naar vreemde mensen gaat lachen dat is toch wel heel erg leuk. Ja je voelt je wel gewoon trots.
Merel: en voor jou, wanneer voel jij je echt trots?
Vader: ja eigenlijk ook wel beetje dat hij naar andere lacht en dat je toch kan zeggen: “dat is mijn kleine” of ja het geeft gewoon een leuk gevoel.
Merel: en zijn er dan ook nog dingen die jullie lastig vinden?
Moeder: in het begin twijfelde ik wel omdat het natuurlijk de eerste is en dan vraag je je af of je het wel goed doet. Maar dat heb ik heel snel losgelaten en gewoon op m’n gevoel gaan vertrouwen.
Merel: en hoe laat je zoiets los?
Moeder: denken van ja “iedereen is voor het eerst een keer moeder” en al die kinderen worden goed groot dus gewoon er op vertrouwen dat jij het beste met je kindje voor hebt en niet teveel naar anderen luisteren.
Deel 2
Moeder: ik ben zelf 28 jaar en ik heb een kindje van 9 maanden vandaag precies.
Merel: hoe vind je het om moeder te zijn?
Moeder: ja ik vind het echt fantastisch. Eigenlijk ik had het ook wel verwacht, het was eigenlijk ook echt gepland om een kindje te krijgen, maar het is eigenlijk nog bijzonderder en mooier dan ik had verwacht.
Merel: en kan je een voorbeeld geven wat je nog bijzonderder vind?
Moeder: alles wat ie doet wordt je gewoon trots van, elk klein dingetje is gewoon hartverwarmend en als ie dan ’s ochtends als je wakker wordt en hij lacht naar je en hij begint al kusjes te geven… ja dat soort dingen dat overtreft echt alles. Niks kan daar tegenop.
Merel: vond je het in het begin makkelijk?
Moeder: ja makkelijk… ja het ging eigenlijk allemaal wel vanzelf, uiteindelijk het moederinstinct dat toch wel goed verliep. In het begin hadden we wel wat problemen met reflux, dat is gelukkig allemaal wel goed gegaan na 3 maanden dus dat was wel even lastig. Hij kon niet slapen dus uiteindelijk heeft hij een tijdje op mij geslapen, daarna op z’n buik toch maar, ondanks dat dat afgeraden wordt. Dus ja dat waren wel even spannende perioden maar buiten de reflux en de nachten was het echt, toen ook al, echt fantastisch.
Deel 3
Moeder: ik ben zelf 24 en mijn kindje is 3 jaar, dat is best wel jong als moeder dus voor mij was het best wel moeilijk. Ik had geen vriendinnen die kindjes hadden dus ik wist totaal niet wat ik moest verwachten en ik had dan ook nog een kindje met koemelkallergie, dat was ook heel lastig. Dus ik kwam hier wel heel vaak in het begin, ja in het begin echt wel elke maand.
Merel: hoe vind je het om moeder te zijn?
Moeder: ja leuk, ja ik geniet er echt heel erg van.
Merel: en waar geniet je dan van?
Moeder: nou ik merk gewoon dat je een klein… ja ik kon eigenlijk niet zwanger worden ik heb PCO dus ik kon eigenlijk niet zwanger worden en ik werkte met kinderen en ik had altijd al een droom om moeder te worden en ik vind gewoon… je zet een kindje op de wereld tussen jou en je partner waarmee je heel veel liefde hebt en dan zet je een mix van jou op de wereld en ik zie zo veel van mij in hem.
Merel: wat zie je van jezelf in hem?
Moeder: nou vooral het stoute, dat ie soms echt zo eigenwijs is dat ik denk van ‘’ahhh’’. Hij gaat eigenlijk wel heel vaak met mij in discussie en dan gaat ie ook vaak zeggen van: “nee dat ga ik niet doen”.
Merel: vond je het altijd leuk om moeder te zijn vanaf het begin?
Moeder: in het begin vond ik het heel moeilijk, aangezien, ik was 21 toen ik moeder werd en ik had allemaal vriendinnen die nog in de fase zaten dat ze naar festivals gingen en moederschap… ja ik was wel zwanger van mijn partner en dan verandert er heel veel, we moesten ineens samen gaan wonen en dat was best wel eng in het begin en ik vond het ook heel eng omdat je ineens een kindje in je armen krijgt en je hebt 9 maanden in je buik gevoeld, maar je niet weet wat je ermee aan moet en in het begin weetje van; ja hoe moet ik z’n luier verschonen, wanneer moet ik een flesje geven en ik denk dat elke moeder dat wel heeft, maar ik ben wel heel snel het gaan accepteren. Ik was eerst gewoon bang en die angst is heel snel weggenomen.
Deel 4
Moeder: ja hij begint nou wel beetje meer te brabbelen en zo en wordt actiever en zo dus da’s wel leuk ja.
Merel: en hoe is het nou om moeder te zijn?
Moeder: ja heel mooi echt een heel mooi geschenk wat je mag hebben, zeker weten ja, ja. Is toch iets prachtigs wat in je buik groeit en dan als het er uit komt ben je mama ja dus dat is alleen maar prachtig lijkt mij ja.
Merel: en was het voor je zoals je verwachtte?
Moeder: ja zeker hahaha, huilen plassen alles en het gevoel ook ja. Wat een verantwoording heb je dan hè, je bent niet meer met z’n tweetjes, het is even wennen ja.
Merel: en was het voor jou ook zoals verwacht?
Vader: ja helemaal ja totaal ja, je krijgt in één keer een hele verantwoording hè, dus ja mooi.
Merel: wat maakt het nou bijzonder om nou echt zijn vader te zijn?
Vader: ja ik… wat maakt het nou bijzonder, ik weet niet hè, het is gewoon van mij. Het is niet van een ander of iets dergelijks… ik vind het wel een moeilijke vraag hoor als ik eerlijk ben haha.
Merel: vind ik ook, ik was ook heel benieuwd naar het antwoord.
Deel 5
Merel: heb je net een prik gehad of niet?
Meisje: jawel.
Merel: en hoe was dat?
Meisje: pijn.
Merel: heeft jouw zusje ook een prik gehad?
Meisje: ja, 2 prikken.
Merel: zo 2 dochters en 3 prikken in totaal hè, hoe ging het?
Moeder: nou eigenlijk redelijk goed, ik had anders verwacht maar het ging goed.
Merel: het is een stoere dame.
Moeder: ja.
Merel: ik was benieuwd voor jou hoe het is om moeder te zijn?
Moeder: ik ben al jong moeder geworden dus voor mij is het toch heel speciaal maar ook een levenservaring, iets goeds, heel positiefs, want door kinderen krijg je toch een bepaalde gevoel in het leven dat je door moet, kracht, en een moedergevoel dat is het speciaalste gevoel dat er is dat gevoel kun je niet beschrijven.
Merel: een trots gevoel, en waar ben jij het meeste trots op?
Moeder: dat ik 6 dochters heb en dat ik jong moeder ben geworden wat veel anderen op dat moment niet goed vonden, maar ik heb het doorgezet en ik ben er heel blij mee.
Merel: en hoe jong was je dan?
Moeder: ik was 15 bij m’n eerste dochter.
Merel: en hoe oud ben je nu als ik mag vragen?
Moeder: ik word deze maand 33.
Merel: en jouw jongste dochter is nu?
Moeder: een jaar.
Merel: dus jij bent wel een ervaren moeder.
Moeder: ja dat ben ik zeker.
Merel: en wat moet je leren volgens jou?
Moeder: nou als moeder als je een baby eruit perst wordt de baby op je borst gelegd en dan is het: “wat moet je er mee?”. En een jonge moeder die weet niet wat liefde, aandacht, depressies… er komen allemaal dingen na de zwangerschap erbij en daar vind ik dat jonge moeders heel weinig over geïnformeerd worden en hulp voor krijgen en dat is gewoon iets wat ik wel heel belangrijk vind.
Deel 6
Merel: ging het goed het consult?
Moeder: jaja ze is veel gegroeid en aangekomen.
Merel: trots op?
Moeder: ja.
Merel: hoe is het voor jou om moeder te zijn?
Moeder: leuk en speciaal, ja het geeft je kracht eigenlijk.
Merel: hoe zit het dan dat het je kracht geeft om moeder te zijn?
Moeder: dat je iets hebt om voor door te gaan zeg maar, en om voor te leven.
Merel: en mag ik vragen hoe oud jouw kinderen zijn?
Moeder: mijn dochter is 4, mijn zoontje is 2 en zij is 6 maanden.
Merel: oh wauw, 3 kindjes dus. En je zegt ook “ik vind het heel speciaal om moeder te zijn”, wat vind je er zo speciaal aan?
Moeder: ja tis je eigen vlees en bloed en ja je hebt iets in het leven om voor te zorgen dus.
Merel: heb je altijd moeder willen worden?
Moeder: ja.
Merel: en is er nog iets wat anders is dan gedacht, is het precies zo als je had verwacht?
Moeder: nee, als ik kon had ik later begonnen maar nu ze er zijn kan ik niet meer zonder ze.
Merel: want je bent vroeg moeder geworden?
Moeder: 22 was ik toen en ik ben nu 27 dus.
Deel 7
Merel: jullie zijn hier met z’n vijven vandaag want jullie hebben een dubbele afspraak als ik het goed begrepen heb toch, voor 2 kinderen?
Moeder: de tweeling is nu iets meer dan 11 maanden, en m’n andere dochter is bijna 3,5.
Merel: hoe is het om moeder te zijn van een tweeling?
Moeder: ja vooral heel erg leuk ja. In het begin is het vooral even wennen, er komt heel veel bij kijken dus je hebt het best wel druk. Vooral als ze ’s nachts komen is dat wel lastiger, alleen hebben we gelijk gekozen voor flesvoeding en dat vind ik wel een goede keuze uiteindelijk, dan kan mijn man ook een flesje geven en dat vind ik wel prettig. Dat betekent als iemand op visite is, kan diegene ook een fles geven. Bovendien had ik bij mijn dochter al borstvoeding geprobeerd en dat lukte helaas niet, dus dan ga je met een tweeling daar ook niet zo snel aan beginnen.
Merel: je zei dat het in het begin erg wennen was, wat was het meeste wennen?
Moeder: nou ik vind vooral het praktische aspect lastig, dus hoe neem je ze mee? Mijn dochtertje gaat over een half jaar naar school, hoe ga ik dat doen? Zeker nu ook, ze gaat nu al naar de voorschool. Ik heb nu elke keer oppas in huis zitten, maar je bent heel afhankelijk van andere mensen dan elke keer en eigenlijk is je enige optie dan een bakfiets maar als ze klein zijn is dat ook nog heel ingewikkeld, want hoe ga je ze alle 2 meenemen de school in, dat kan eigenlijk niet.
Merel: dus het is eigenlijk een logistieke…
Moeder: ja ik vind de logistieke kwestie het meest lastig en ook in de auto, we hebben nu 3 stoelen achterin, nou auto uitgezocht waarin dat past. Ik vind de rest van dingen eigenlijk vooral positief. Ze spelen graag en samen en dat maakt het wel heel gezellig. Ze hebben ook minder last van eenkennigheid dan mijn oudste dochter en ik heb het idee dat dat ook met het tweeling zijn te maken heeft. Ja ik vind het nu vooral wel gezellig
Merel: hoe is het voor jou nu om vader te zijn van 3 prachtige kinderen?
Vader: ja het is vooral wel heel mooi, aan het begin toen de tweeling net geboren was was het wel even heel druk, gelukkig was het in de zomervakantie. Dat hadden we ook niet gepland, maar goed, wel gekregen haha en dat ging goed en het gaat eigenlijk steeds beter want ze zijn nu 11 maanden en dat gaat een stuk makkelijker.
Merel: ik hoor jouw zeggen dat het steeds beter gaat, wat gaat er dan steeds beter?
Vader: in het begin huilden ze bijvoorbeeld heel veel en dat is nu al een stuk minder. Ook ’s avonds echt heel erg, hebben we vaak met huilende baby’s gezeten.
Merel: en hoe gingen jullie daar dan mee om?
Vader: ja vooral uitzitten gewoon echt heel de tijd ermee gezeten, er bij gebleven, ermee gelopen maar eigenlijk niets hielp.
Moeder: je denkt dan toch wel je hebt die tweeling gekregen van God en dan heb je toch wel zoiets van die eerste paar maanden: je bent er gewoon voor dus ja je moet dan niet ’s avonds iets willen plannen, je moet niet perse ergens heen willen gaan, het is je taak om hun op te voeden en dat is ook gewoon heel mooi om te zien en dat is dan jouw taak op dat moment.
Merel: en die gedachte hielp jullie er ook doorheen?
Moeder: ja, dat vond ik wel. Je moet niet denken van ik wil nu dit voor mezelf, ik wil nu dat voor mezelf, Daar gaat het op dat moment niet om. En ja hij was de eerste vier weken vrij toen ze geboren waren en dat was wel echt heel fijn dan kan je er even samen aan wennen.
Merel: en is dat nu anders dat je al iets meer tijd voor jezelf hebt?
Vader: jawel ze gaan nu, gaan ze dan ook eerder naar bed en ze huilen ook een stuk minder, ze zijn ook echt best wel gezellig: beetje aan het brommen, praten, zitten zelfs… ze doen veel meer dingen zelf, zelf spelen en dat scheelt wel en dat avonden huilen ook niet meer.
Merel: en als je er dan nu zo op terug kijkt?
Vader: het is dat je me er bewust aan herinnert van hé het was wel heel druk aan het begin, maar eigenlijk weet je het nu al niet meer. Je hebt heel veel mensen die zich met je bemoeien, bijvoorbeeld op de markt met de kinderwagen. Wij hebben een kinderwagen dan zitten er kinderen onder en boven, nou dat vinden wij prima, dat wisselen we ook, maar dan krijg je dus echt opmerkingen van “wissel je ze wel eens?”, van “de ene moet boven en de ander moet onder en hoe doe je dat dan en die onder ziet niks en dat is zielig en zo” dat soort dingen word je wel beetje moe van.
Merel: fantastisch, mooi, prachtig, lastig, angstaanjagend, een bron van kracht en een reden om te leven. Het is allemaal langsgekomen als antwoord op die ene simpele vraag: hoe is het voor jou om vader of moeder te zijn? De 10 ouders die ik sprak hadden alle 10 een eigen verhaal en in de volgende aflevering staan we stil bij die dunne lijn tussen dagelijkse trots en dagelijkse zorgen. Ben je benieuw naar de volgende aflevering, houd dan de socials van CJG Capelle aan den IJssel in de gaten. Oh ja en laat ons ook vooral weten wat je er van vindt. Dan wens ik je voor nu een fijne dag.